Als je als kind vaak hebt uitgereikt (onbewust, want een kind heeft iets nodig) en dat wordt niet opgemerkt of beantwoordt, kan het zijn dat je al op jonge leeftijd je hart gaat beschermen en er een muurtje omheen bouwt.
Jouw Innerlijke Kind
Het is belangrijk voor een kind (wat zichzelf nog niet kan dragen) dat er een reactie komt op een uitreiking, want anders gaat het zich steeds meer terugtrekken in zichzelf. Dat kind is jouw Innerlijke Kind die ergens in zijn of haar leven iets niet heeft ontvangen wat heel belangrijk is en was. Het onbeantwoorde uitreiken heeft ervoor gezorgd dat het kind is gaan geloven dat wat het nodig had, er niet voor hem of haar is.
Bescherming rondom het hart
Welkom beperkende overtuiging en welkom bescherming rondom het hart.
Het uitreiken stopt want de afwijzing wil niet meer gevoeld worden. Dat betekent dat er een vorm van zelfafwijzing ontstaat, want uitreiken (wat heel gezond en nodig is) heeft toch geen zin. Je wijst jezelf dus af omdat je de pijn van een mogelijke afwijzing niet meer wilt voelen. Daarmee heel je niet de wond, nee, je kijkt ervan weg.
Patronen doorbreken
Bewustwording van dit patroon is belangrijk, van daaruit kun je het doorbreken en hoe kan ik ervan leren in groei en transformatie. Vraag jezelf af, ‘wat heb ik nodig op dit moment en durf ik erom te vragen? Durf ik deze ruimte in te nemen?’
Jezelf weggeven
Wat ook bij dit patroon hoort, is ‘veel geven’. Want als ik geef, krijg ik tenminste nog wat ‘aandacht’. Door alleen maar te geven raak je uit balans. Je mag namelijk ook ontvangen. Alleen maar (jezelf weg) geven sluit de deur naar het ontvangen en daarmee blijf je dus weg bij het voelen van het werkelijke gemis wat alom aanwezig is.
Moed in kwetsbaarheid
Opnieuw leren uitreiken is kwetsbaar, want word ik wel gehoord en gezien? Toch is dit de weg die je mag gaan. Met moed geef je in kwetsbaarheid, de toestemming aan jezelf om uit de zelfafwijzing te stappen. Nodig het kind uit om zich te tonen. Leer om weer uit te reiken, zodat je hart zich meer mag ont-wapenen. Het geeft je meer ademruimte wanneer je het jezelf gunt, jouw eigen plek weer in te nemen.
Open jezelf in ontvangen
Op de juiste kind plek in de familie stamboom en de enige echte juiste plek in het volwassen bewustzijn in jou in het huidige leven van nu. Omarm het kind in jou met duizend armen en rijk weer uit. Open jezelf voor alles wat je mag ontvangen. Zo komt er weer balans. Er komt beweging en het kan veel oproepen. Daarin accepteren en berusten geeft ruimte om dit alles te doorleven en te doorvoelen, zodat je van binnenuit deze oude wond(en) mag helen. De muur rond je hart zal langzaam verdwijnen en het leven geeft je rust, joy, speelsheid en ademruimte.
Bron en inspiratie: Ralph Nelissen
