Ineens is daar dan die dag. Vrijdag begon als een heerlijke vrije dag in mijn vakantie, net terug van een paar dagen genieten aan zee met mijn lief.
Vrijdag eindigde de dag plotseling in een schok en werd ik opgeschrikt door een telefoontje van mijn vader. De start van een onwerkelijke, niet te bevatten achtbaan. Een verdrietige, pijnlijke werkelijkheid en tegelijkertijd een allesomvattende golf van liefde in verbinding in de familie. Met mams in de hoofdrol.
Oersterk
Ze werd op hun eerste vakantiedag getroffen door een herseninfarct met forse complicaties en is niet meer bij bewustzijn geweest. In de afgelopen dagen die voortduren in onzekerheid, is mam oersterk. Vanuit de hoofdrol met haarzelf als stabiele kracht in het middelpunt van de familie, doen we het samen.
Niemand weet hoe lang het duurt, zij bepaalt. We delen en helen. Ze is onderweg naar het licht.
Bewuste keuze van zelfzorg
In diepe dankbaarheid voor al het licht om ons heen, schieten alle emoties door elkaar heen. We huilen, we schaterlachen, zijn boos, geïrriteerd, voelen ons machteloos en leeg. En laden ons weer op in de bewuste keuze van zelfzorg, door vandaag een dagje thuis te blijven in het bos. De arts van het hospice sprak de intens wijze woorden gisteren die me vol hebben geraakt.
‘Waken doe je niet alleen aan het bed van je moeder, maar overal waar jij je nu bevindt’. In gevoel, in gedachten, in dromen en ik voel zo dat het klopt.
De klaproos is haar geboortebloem en natuurlijk komen we deze bloem nu overal tegen in de synchroniciteit.
Met liefdevolle mensen omringd
Mam houdt van de provincie Overijssel. Het voelt zo fijn dat ze deze omgeving heeft gekozen om hier te mogen sterven. In het hospice waar ze inmiddels op de juiste plek ligt, huiselijk warm, met zoveel liefdevolle mensen omringd en de natuur en alle vogeltjes waar ze zo van houdt. Voor paps is dit de beste plek, ook hij wordt hier liefdevol verzorgd. Er wordt naar hem geluisterd, hij heeft zoveel meegemaakt de afgelopen zes dagen. En als dochters worden mijn zusje en ik even ontzorgd. Een waardevolle verademing in de vele loopings van de achtbaan, zoals mijn zusje dat zo mooi zei. Vandaag zitten we symbolisch in het boemeltreintje, te genieten van de weides vol met klaprozen.
Ik laat je los in liefde
Goeie reis lieve mam, je bent zo dapper onderweg en we vinden elkaar in verbinding. Alle licht en liefde in respect voor jou en het moment van overgaan waarvan alleen jij weet, wanneer dat is. Het is goed zo, je mag ons loslaten, wij zijn er klaar voor. Ik laat je los in liefde.
