Daar sta ik straks. Op een podium. Zelf gecreëerd en gemanifesteerd. Vraag en het wordt gegeven. Altijd in drie stappen. Je vraagt, je krijgt, en ben je bereikbaar om te ontvangen? Dat ging ongeveer zo.
Verbindingsfestival
Na de masterclass Insight my Light van afgelopen zomer, spreek ik uit dat ik mijn eigen inzichten en proces in mijn grootste angst om in mijn licht te staan, breder de wereld in wil zetten. Ik krijg een link aangereikt voor een verbindingsfestival, waar minilezingen worden gegeven. Meteen meld ik me aan en ik hoor dat het voor deze eerste editie in november vol is. Ik slaak een soort opluchting zuchtje. Misschien toch nog even niet. Ik vraag vervolgens nog wel, om me te bellen, wanneer er iemand uitvalt….
In mijn licht staan
Nog geen twee weken voor aanvang van het festival, word ik gebeld en hoor precies die woorden: ‘er valt iemand uit. Kom je? Ben je erbij? Oh ja, en wellicht sta je ook in de grote theaterzaal’. Dit meen je! Kak! Ik ga er een nachtje over slapen denk ik en zeg ik. Ik laat het morgen weten. Ik slaap pas laat, want, ik lig in bed en tegelijkertijd sta ik op dat podium. Wat was het ook alweer dat ik hier wilde doen? Iets met licht. In mijn licht staan, hoezo?
En ik hoor het riedeltje wat ik ruim veertig jaar geloofde: ‘dat kan jij helemaal niet, wie zit er nou op jou te wachten, het hoeft niet altijd om jou te gaan hè…?’
Mijn licht te delen
Dwars door mijn grootste angst (in de krachtige woorden van Marianne Williamson in 1992) heen, zeg ik de volgende dag natuurlijk met hoofdletters ‘JA’ op deze kans en de mogelijkheid om mezelf in mijn eigen licht te zetten, om te stralen vanuit het kind in mij. Het verhaal van mijn licht te delen, het door te geven en daarmee anderen te inspireren om hún licht aan te zetten om innerlijke schaduw die om licht vraagt, te verlichten. Laten we met elkaar zo veel mogelijk lichtjes aansteken.
ONZE GROOTSTE ANGST
Onze grootste angst is niet dat we onvolmaakt zijn. Onze grootste angst is dat we onmetelijk krachtig zijn. Het is ons licht, niet onze schaduw, die ons het meest beangstigt. We vragen onszelf: ‘Wie ben ik om briljant, buitengewoon prachtig, talentvol en geweldig te zijn?’ Maar wie ben jij om dat niet te zijn? Je bewijst de wereld geen dienst door je kleiner te maken dan je bent. Er is niets verlichts aan als je in je schulp kruipt om te voorkomen dat mensen zich in jouw aanwezigheid onzeker zullen voelen.
We zijn allemaal bedoeld om te stralen als kinderen. We zijn geboren om de glorie die in ons is, te manifesteren. Dat licht bevindt zich niet in sommigen onder ons, het is aanwezig in ieder mens. Als we ons eigen licht laten stralen, geven we anderen onbewust toestemming om hetzelfde te doen. Wanneer we van onze eigen angsten bevrijd zijn, worden ook anderen door onze aanwezigheid daarvan, vanzelf bevrijd.
Marianne Williamson (1992)
Lees ook: In je licht op het podium
